Persoonlijke info
Qua basisopleidingen kan ik terugvallen op een licentiaatdiploma in de Rechten en één in de Klinische Psychologie.
Daarna heb ik opleidingen gevolgd in een aantal psychotherapeutische perspectieven en methodieken: o.a. in de Relatie-Studio bij Nand Cuvelier, gedragstherapie, hypnotherapie , EMDR, oplossingsgerichte therapie en mindfulness (MBCT, Wales).
In de loop van de laatste jaren heb ik opleiding gevolgd in narratieve therapie. Ik heb het 'International Post Graduate Diploma in Narrative Approaches to Therapy and Community Work' behaald aan het Dulwich Centre in Adelaide (Australië). Dit model is een belangrijke inspiratie voor mijn werk met mensen. Het is erg respectvol, empowerend en bijzonder verfijnd en ondersteunend voor het zelfbeeld van mensen en het gevoel dat men sturing kan geven aan het eigen leven in harmonie met wat men kostbaar vindt.
Ik blijf alle andere psychotherapeutische methoden waar ik mee vertrouwd ben, op prijs stellen en ze benutten wanneer dat m.i. goed uitkomt voor de persoon die ik wil helpen. Ik heb geen sympathie voor het als superieur voorstellen van bepaalde vormen van psychotherapie. Ik ben er bv. van overtuigd dat het proberen creëren van een hegemonie van 'CGT/CBT' negatieve effecten heeft zowel voor mensen in de cliënt- als in de therapeutpositie. Ik ben niet onder de indruk van redeneringen waar de notie 'evidence-based medicine' gebruikt wordt als retorisch middel om de superioriteit van een model te staven.
Mensen die een belangrijke inspiratie zijn voor mijn psychotherapeutisch werk zijn o.a. : mijn partner en collega Inge Van Ranst, Nand Cuvelier, Michael White, Ton Lathouwers, Warre & Catoo Van de Putte en de mensen die ik ontmoet in het kader van mijn werk.
Ik werk als psycholoog in een psychiatrisch ziekenhuis in Beernem.
Ik geef graag opleiding in psychotherapeutische methoden. Daarnaast geef ik cursussen in mindfulness. Af en toe geef ik samen met Chris Deleu en Inge Van Ranst een introductie in waarnemingstraining en mindfulness: daarin laten we een waaier aan waarnemings- en aandachtsoefeningen aan bod komen.
En tenslotte: ondanks het feit dat ik psycholoog ben, en psychotherapeut, stel ik me veel vragen bij datgene wat op dit ogenblik geldt als 'normaal' en als gangbare praktijken binnen hedendaagse vormen van hulpverlening:
- bij het zogezegde impliciete ideaal van de flexibele, vaardige, evenwichtige, gezonde, stressbestendige, efficiënte, emotioneel intelligente, sociaal vaardige mens waar psychologische methoden voor ingezet worden,
- bij het overheersen van moderne idealen van doelgerichtheid en objectivering in de organisatie van geestelijke hulpverlening, ten koste van subjectiviteit, diversiteit en creativiteit.
Overigens heb ik al veel mensen ontmoet in de context van mijn werk die net in moeilijkheden geraakt zijn doordat ze onder druk staan van gelijkaardige tendenzen: 'meten en gemeten worden', efficiëntie, standaardisering (iedereen moet hetzelfde doen), het overheersen van economische metaforen ('input' en 'output').
